Bir Normal Doğum Hikayesi:)

Her planladığım şeyin tam,organize,düzgün olması aslında hep ilk önceliğim olmuştur.O yüzden günlerce planlar günlerce birşeyleri organize eder dururum , takiii herşeyin hazır olduğuna inandığım ana kadar.Özellikle bazı şeylerde mükemmelliyetçi yanımın çok ağır bastığı doğrudur hatta bu durum bazı bazı başıma iş bile açmıştır :)

Yoğun iş yaşamım , stresli insanlar ,kabus dolu günler ve uzun süren eve dönüş trafiği sebebi ile daha fazla kafayı sıyırmadan tüm herşeycikleri planlamak üzere 32.haftada izne ayrıldım:) Iyi ki de öyle yapmışım :) 

Benim doğum hikayem işte o günden sonra başladı :) Genel olarak çok yorucu bir hamilelik sürecim olmadı benim , mide bulantılarım beni hiç yormadı yada canımın istekleri ile kocamı hiç bunaltamadım ben:)) Taa kiii doğum yapacağım günün öncesindeki geceye kadar :) 

Doktor kontrollerim hızla devam ederken Ramazan bayramı tatili öncesi son doktor kontrolüm için doktora gidecektim o Pazartesi günü.

37+5 i gösteriyordu benim takvimim.

Ertesi Sabah olacaklardan habersiz çok yorucu bir günün gecesini yaşıyordum.Evde ki Bayram öncesi temizlik , hazırlıklar vs derken gerçekten yorgun düşmüş ama bir yandan da toparlanmaya çalışıyordum.Hastane çantam için alacaklarımı da ancak o gece çantanın yanına koydum ki sabahında yerleştirip artık onu da hazır hale getireyim diye düşünmüştüm.Ne de olsa Bayram sonrası doğum gerçekleşecekti,bu arada rutin kontroller gayet normaldi.

Doktorum Gülşen Barçınlı ( ki ben onu tanıdığım için Allah'a hergün şükrediyorum) Bayram tatili sebebi ile şehir dışında olacaktı.Tabi kiii bu durum benim gibi pipirikli biri için asla kabul edilemezdii aslında Bayram öncesi Sezeryan fikrini bile Gülşen hanım ile paylaşmıştım ama bu fikrim kendisi tarafından kabul görmemişti :( 

Ve işte mışıl mışıl uykuya daldığımız o gece uykumdan uyandım sabaha karşı 04:00 civarlarında.Herhangi bir sancım yoktu fakat birtakım kırmızı lekeler farkettim ki bir an büyük korku yaşadım.Annem yanımdaydı hemen onu uyandırarak neler olduğunu sordum.Bir yandan heyecan , bir yandan korku yaşıyordum.Soğukkanlı olmamı söyleyerek beni biraz rahatlattı ama ilk defa yaşadığım ve daha önce tecrübe etmediğimden itiraf etmeliyim ki çok ama çok korktum.

Annemin beni rahatlatması ve yönlendirmesi ile bavulumu yerleştirme işini tamamladım.Hatta annem hastane odası için hazırladığımız süsler , şekerler , lohusa şerbeti , bardaklar hepsini o gece hazırladı.Sabah hepsini yanımıza alacaktık.Annelik böyle birşey işte neler olabileceğini önceden hissetmek ...

O gece sabahı sabah ettim :(

Karnım çok açıkmıştı , sabaha doğumun gerçekleşecek olma ihtimaline iyice alışmıştım.Sezeryan için yemek yememiş olmak gerekiyor diye hatırlayıp kahvaltı etmeyi bile reddettim.Hatta aynı akşam canım istediği için aldığım aslında bu yaşıma kadar sevmediğim için ağzıma bile koymadığım ananası canımın nasıl istediğini anlatamam ki onu bile yemedim:(

Bırsey yememiş olayım ki Sezeryan olabileyim :)

Yani aslında doğumun gerçekleşme ihtimalinin çok yüksek olacağının bilincindeydim , soğukkanlı bir anneye sahip olduğum için çok rahat saatler geçirdim.Bir de tekmeler geldikçe daha da rahatladım tabii , hersey yolunda görünüyordu:)

Sabah 9 da hastanedeydik o ana kadar hiç sancım da olmadı , hiçbir belirti de yoktu.Zaten rutin doktor kontrolü için randevumuzda vardı o gün.Hatta sıramızı bile soğukkanlılık ile bekledik diyebilirim. Ama gerçekleşmesi mümkün bir doğum için arabada tüm eşyalarımız hazırdı.

Ama ben doğum için hiç hazır değildim manikür yaptıracaktım tam da o gün , saçlarda fönsüz , hazır değildim ki ben :(

Fotoğraf çekimi işini de halledememiştim, hiçbir şeyi planlayamamıştım.Canım ananas istiyordu.Düzleştirici bile yoktu ki yanımda şöyle bi şekil vereyim , off içerdeki çıksada bir an evvel girsem noldu ki acaba ; 

işte böyle düşüncelerle bekledik ve sonunda Gülşen hanımın yanındaydım:)

Aaaa nee nasıl yaniii....

Doğum mu başlamış ?

Nasıl olur ?

Hiç sancım yok ki ?

Bir fön çektirsem kuaförüm çok yakın 

Kaşlarımı düzeltirsem

Manikür

Aaaa nasıl hemen mi 

Hiç mi vakit yok

Çok yakın hemen fön çektirip gelirim

Birkaç dakika yeter 

Hemen miii:(

Peki :(

Tamamm sezeryana başlayalım o zaman

Nasıl normal mi olacak

Ayy yok yapamam 

Ben yemek bile yemedim ki Sezeryan olayım diye,Ananası bile yiyemedim :(

Beceremem zaten 

Yok yok gerçekten yapamam 

Ne epidural mi yok vazgeçtim 

Zaman mı yok hemen mi 

Offf napıcam ben

Tamam sakinimde nasıl olacak 

Peki ya yapamazsam 

Yaparmıyım

O zaman olmazsa sezeryana döneriz olur mu ? 

Tamam

Ananas da yiyebilir miyim:)

Peki

Ok

Anlaştık

:)))

Işte böyle cümlelerim oldu o gün benim o odada :))

Az sonra kendimi epidural için ameliyathanede buldum.Çok soğuk ve itici bir yer olmasına karşılık harika bir epidural doktoru ve asistanı ile inanılmaz guzel saniyeler yaşadım , güldük eğlendik sohbet.Sanki az sonra doğuma girecek ben değilim hemde normal , nasıl olacaksa o:))

Neyse epiduralin takılması ile suni sancılarım verildi ve artık hersey hazırdı 

Az sonra hayatıma bambaşka bir renk katılacaktı:))

Çok kolay bir doğum oldu , bu kadar basit olacağını hayal bile edemezdim.Birkaç saat içinde herşey tamamdı.

En başından beri Normal doğum fikri bana hiç yakın gelmiyordu aslında çok istiyordum ama çok korkuyordum.

9 ay boyunca bütün herşeyi sen yaşa, o sıcak günlerde ayakların ellerin şişsin herşeyi kendin göğüsle, ayağını kaldırama , belin ağrısın , sonra da sen uyurken başkaları görsün ilk o dünyalar tatlısını.Işte buna çok üzülüyordum.Birde cesaretsizliğim için kendime çok kızıyordum , inşallah zorunluluktan Sezeryan olur diye dua ediyordum.Yani sezeryanı tercih etmek zorunda kalmayı istiyordum.

Benim hikayem benim gibi normal doğum yapabilecek olan ama normal doğumdan korkanlara cesaret versin , korkmayın !!! Doktorunuza güvenin 

Işte ben hayal bile edemezken normal doğum yaptım,bir baktım ki üzerimde küçücük bişi , sarı bir kafa.Ben onu doğumdan önce Cici diye severdim , gerçekten ne de ciciydi.Allah bu güzel duyguyu isteyen dileyen herkese yaşatsın.

Ve teşekkürlerim ;

Gıcırdayan yataklarına rağmen yine doğum yapsam yine Göztepe Echomar...Bir sonra ki doğum da daha vip odalar olsun inşallah:)

Gülşen hanımın sevgili asistanı ; Elif

( Doğum sonrası güzel olayım diye saçlarımı bile düzleştirecekti).Çok tatlı ve çok çalışkan , o güzel yüzün hep gülsün teşekkürler 

Sevgili Ebe Emine hanım ; itiraf ediyorum bir ara çok korkuttunuz beni ama :)) Becerdik işte :) iyi ki varsınız.

Ve iyi ki tanımışım dediğim Dr.Gülşen Barçınlı ; siz olmasaydınız ben asla bu doğumu normal yapamazdım , beni ikna ettiğiniz ve sarı kafamı kucağıma sağlıkla verdiğiniz için çok teşekkür ederim size , inşallah 2.sinde de beraber oluruz:)

Adına yer veremediğim emeği gecen herkese binlerce kez teşekkür ederim.Sizleri tanıdığım için çok mutlu oldum.

Annem,

Canım,Iyi ki varsın

Sen olmasan ben ne yaparmışım 

Allah seni hiç başımdan eksik etmesin

Hep yanımda ol :) 

Canım Eşim ,

Oğlumun Babası;

Hamilelik boyunca sana hiç çektiremedim :)

Bir sonrakinde çekmem çektiririm haberin olsun :)

Ve benim canım oğlum ; 

Hayatıma hoşgeldin 

Renk verdin

Dilerim hayatın hep rengarenk olsun

Sağlıkla , huzurlu , mutluluk ile büyü

Not : Doğum sonrası 3 adet kocaman ananas mideme indi :)