Bizim Yürüme Hikayemiz

Blog yazmanın en güzel yanı ; bir yazıyı bitirip taslak olarak ertesi gün kontrolü için kaydettiğim sırada aklıma yepyeni bir başlığının geliyor olması.Çoğu zaman başlığı yazıp taslak olarak kaydediyorum ki unutmayayım :)

İşte bu başlıkta az evvel yazdığım posttan  sonra aklıma geldi.

Bizim yürüme hikayemiz:)

Ege Uras bir yere tutunarak ayağa kalkıp  sabit durabildikten kısa bir süre sonra tutunarak yürümelere başladı , sanırım bunda en etkili olan şey bizim adını terbiye masası olarak adlandırdığımız oyuncak aktivite masamız :)

Geçen sene Uras 2 aylık iken yılbaşı hediyesi olarak almıştım :)

Uzun süre kutusunda sakladım ama zamanı gelip açtığımız andan itibaren bizim evin ve Ege'nin vazgeçilmezi oldu.

Ilk açtığımızda ayaksız sonralarda ise ayaklı kullanmaya başladık biz masayı.Hala da keyifle kullanıyor Ege bu masayı 

Bizim evde alındığı ilk günden bu yana adı Terbiye Masası :)

Yürüme antremanları bu masasın etrafında başladı işte , dönüp dönüp durdu ona tutuna tutuna...

Zaman zaman "kim bana" oyunları....

Zaman zaman bir koltuktan bir koltuğa kısa mesafeler...

En büyük sorun Ege'nin koşar adımlar ile gitmek istemesi , sakin sakin gidebilse daha bile erken yürüyebilirdi bence kendisi :)

Annem hep derdi , " bir gün bi bakmışsın yürümüş gelmiş yanına " 

Aynen öyle oldu , tam 13 aylık yürüdü bizim oğlan , bir gün bi baktım mutfak kapısında beliren bi sarı kafa :)

Allahım ne mutluluk , bir yandan şaşkınlık , aaa yürüdüüü diye kendi kendine konuşma :))

Eee ne diyelim şükürler olsun o zaman :)

İşte bizim yürüme hikayemiz:)

P.s : Dedim ya yazı bitti mi Tam bu sırada yeni bir başlık belirir benim kafamda :) 

Buyrun yeni konu başlığımız ;

"Ev Ayakkabımız " ( Belki de yürümemize yardımcı )